I don’t know where I’m going, but I’m on my way.
Carol Sagan
Ga mee op reis door mijn fotodagboek …
Baikal Siberië: Pegels en bellen
Verborgen achter flarden mist kondigt de zon een nieuwe dag aan. Bij kaap Draak op de zuidpunt van Ogoy eiland staan al zo'n vijftig fotografen op een rijtje. Deze aanblik leidt tot een unaniem besluit om ons heil ergens anders te zoeken. Opnieuw aan de westkant van het eiland. Opnieuw ijspegels. Bevroren golven tegen rotsen. Ik loop nog steeds verloren rond. Meer een mens van landschappen word ik voor de tweede keer gedwongen om op zoek te gaan naar de details. Tegennatuurlijk. Het gaat me niet goed af.
Baikal Siberië: Van land naar ijs
Als ik het hotel uitstap, staan ze voor de deur. Twee UAZ busjes. Eentje wit, eentje blauw. Ik kan uitroepen van enthousiasme niet onderdrukken. Avontuurlijk reizen door Siberisch Rusland in de winter. Dit is dé manier om dat te doen. Ik kijk uit naar de ervaring. Eenmaal buiten Irkoetsk rijden we door een golvend landschap van velden, heuvels bossen en hier en daar wat bebouwing.
Baikal Siberië: Tussenstop Irkoetsk
De zon zakt. Een laagje mist vormt zich boven het land als vlucht SU2695 naar Moskou loslaat van Nederlandse bodem. Een groen lappendeken doorkruist met grijze potloodstrepen waarover mensen zich naar huis haasten, verdwijnt al snel onder een sprei van witte dons. Daarboven staat de zon weer hoog aan de hemel. Ik zit in de schaduw en kijk uit over de rechtervleugel van het vliegtuig. Langzaam maar zeker verschijnt een roze gloed over de wolken.
Cityscape Deventer, poging 468
Als onderdeel van mijn fotoplan 2018 wil ik dé perfecte foto maken van de Deventer skyline. In januari maak ik na veel trail en error een foto die dicht in de buurt komt van mijn ultieme visie.
Homogene melancholie
Bijna een jaar geleden stap ik op het vliegtuig om midden in de winter het noorden van IJsland te verkennen. Sneeuw en ijs in een uitgestrekt monochroom landschap. Vijf maanden eerder heb ik de herfst in IJsland vastgelegd op de gevoelige chip. Het blijkt te kleurrijk voor me te zijn. Herfst in IJsland is een explosie van kleur. Kort, maar uitermate krachtig. De timing van de reis is perfect. De herfst is op haar hoogtepunt. Ik merk dat ik moeite heb met het vinden van mijn visie. Er is zelfs een moment dat ik omgeven door een caleidoscoop van kleuren op zoek ga naar homogene beelden.
Fotoplan 2018
Dit jaar ga ik serieus werken aan mijn portfolio van natuur- en cultuurlandschapsfoto's. Ik ga dit gestructureerd en georganiseerd doen. Met een uitgebreide voorbereiding.
I just want to make beautiful photographs even if nobody cares
Als het aan mij ligt, wordt 2018 een beter jaar dan 2017. Ik wil weer terug naar mijn roots. Hoe en waar het ooit begonnen is voor me. Mooie foto's maken. Dat is wat ik wil. Ongeacht wat anderen daarvan vinden.
Een terugblik
Ik heb dit jaar niet zoveel gefotografeerd. Het is een lastig jaar voor me. Er gebeurt te veel te snel achter elkaar. En in de loop van het jaar neemt mijn zin in fotografie steeds verder af. In het begin van het jaar doe ik nog wat pogingen om mijn project over Deventer gaande te houden, maar eind januari komt het volledig stil te liggen. Na een paar fotoshoots en scoutingtripjes, zal ik de rest van het jaar mijn camera niet meer richten op mijn stad.
Winterwandeling havezate De Haere
Donderdagmiddag na de kerst. Een zonnige ochtend langs de IJssel vraagt om meer. Dus 's middags stap ik in de auto richting havezate De Haere. Met het plan om een combinatie van een paar uitgezette routes te lopen. Het loopt uiteindelijk wat anders. Rijdend over de weg richting Olst zie ik steeds meer wolken overdrijven. De zon laat zich nog maar mondjesmaat zien. Ik realiseer me dat mijn paraplu thuis ligt en dat de kans dat ik die nodig zal hebben erg reëel begint te worden.
Project Cityscape Deventer 2016, update 3
Het is 9 april als ik mijn 3e poging tot een cityscape van Deventer onderneem voor mijn persoonlijk project. De IJssel is voldoende gezakt om een nieuwe hoek uit te proberen. Eentje waar ik al een hele tijd de kijk op heb en deze dag kan ik eindelijk gaan testen of mijn verwachtingen van deze plek gerechtvaardigd zijn.
Vertel je verhaal
Donderdagavond 21 februari 2008 clubavond bij fotoclub AFV de Veluwe. Gastspreker Peter van Tuijl is een gepassioneerd fotograaf, begeleidt bmk'ers voor de fotobond en bespreekt foto's in Fotobond Inbeeld, het driemaandelijkse tijdschrift van de fotobond. Deze avond zal hij onze foto's bespreken. Na de gebruikelijke mededelingen vanuit het bestuur, krijgt Van Tuijl het woord. Hij opent met "Ik kijk alleen naar de inhoud van het beeld, niet naar de techniek". Ik mag als eerste mijn foto's neerzetten.
Hoe onscherp mag een foto zijn
Jaren geleden ben ik lid geweest van een fotoclub. Omdat deze club was aangesloten bij de Fotobond was ik daar ook automatisch lid van. De Fotobond geeft ieder kwartaal het blad Fotobond InBeeld uit. Eén van de vaste rubrieken daarin is "Met andere ogen". Een rubriek waar ingezonden foto's besproken worden door een prominent lid van de Fotobond.
Purdey Snurdie
Als in 2008 mijn laatst aanwezige kat overlijdt, ben ik vastbesloten voorlopig geen nieuwe huisdieren te nemen. Niet omdat ik geen huisdieren meer wil hebben, maar omdat ik een tijdje de vrijheid wil voelen. Met huisdieren heb je toch een bepaalde gebondenheid. Het is maar van korte duur, dat besluit. Binnen drie weken merk ik dat ik het getrippel in huis mis, het kopje bij de deur. Ben je daar weer? Dan komt mijn volgende besluit. Oké, er mag dan weer wat komen, maar dan wordt het wel twee wat oudere katten uit het asiel. Een setje.
Noord IJsland in de winter
“Tijdens deze winterreis laat de winter zich maar mondjesmaat zien. De dooi eist zijn tol. Op sommige plekken zie je de eerste tekenen van de lente door de uitzonderlijk hoge temperaturen. Mosjes beginnen al fris groen uit te lopen. De aanwezige dunne sneeuwlaag op de bergtoppen benadrukt de structuren van de ondergrond. De subtiele kleuren van de lagere begroeiing complementeren het uitzicht. Harmonisch. Alles in de natuur klopt. Af en toe trekt mijn oog naar een tegenstrijdig element. Het blijkt iedere keer van menselijke oorsprong. Een huis, een tractor. Is het de bedoeling van de mens om op te vallen, om het natuurlijke evenwicht te verstoren? Of kunnen we niet anders? Zijn we niet in staat om de natuurlijke balans ook maar te evenaren? Zo mijmer ik de hele weg door. En zie met iedere bocht mijn road-to-nowhere veranderen van uiterlijk en bestemming.”
Noord IJsland: Terug Naar Kevlavik
Het eerste deel van de terugreis begint. Het eerste stukje afscheid. Eerst even snel de bergpas op richting het schiereiland in de hoop dat de sneeuw van gisteren nog steeds voor prachtige vergezichten zorgt. Maar de sneeuw is weg. Het licht en de wind vermaken zich met de wolken. Het levert een nieuw schouwspel op.
Noord IJsland: Vatnes Schiereiland
Een autotripje. Een rondreis over het Vatnes schiereiland. De hele kustweg. Ik vergaap me aan de meest prachtige vergezichten als we de bergpas oversteken. Verse sneeuw in magistraal ochtendlicht.
Noord IJsland: Skagafjordur
De dag begint grijs. De reis gaat naar het noorden langs het fjord. Bij een parkeerplaats met uitzichtpunt zie ik meteen mijn foto van de dag. Ik maak ook een panorama verwachtend deze handmatig te moeten stitchen. Mijn bewerkingsprogramma’s raken de weg een beetje kwijt bij gesluierd water.
Noord IJsland: Reizen naar Skagafjordur en het geheime strand
Na Myvatn op naar het noordwestelijk gelegen Skagafjordur. Uitvalsbasis wordt Varmahild. De route voert langs de meest adembenemende vergezichten. Vergezeld van IJslandse muziek verbaas ik me over hoe hetzelfde landschap van de afgelopen dagen, er totaal anders uitziet. Het eeuwig veranderende licht maakt dat alle momenten anders zijn. Ook al blijft het landschap gelijk. En om iedere bocht zou ik willen stoppen om het beeld voor eeuwig vast te leggen. Dan komt een pijnlijke realisatie boven. Reizen door IJsland gaat niet alleen over de foto’s die je wel maakt, maar vooral over de foto’s die je niet maakt.
Noord IJsland: Godafoss, Hverir, Krafla
Ik daal opnieuw de trap af om aan de voet van de Godafoss verder te gaan waar ik de vorige dag ben gebleven. Na de waterval zelf, ga ik op zoek naar de details. Abstracte vormen in het water. Lijnen en kleuren. IJspegels en druppels tegen een gesluierde achtergrond.
Noord IJsland: Godafoss, Dimmuborgir
Tweede sessie Godafoss. Dit keer om het ochtendlicht te verzilveren. Als een echte waaghals, daal ik met een beetje hulp de natuurlijke stenen maar ook beijsde trap af, om van beneden het neerstortend water van de goden voor eeuwig te bevriezen.