Noord IJsland: Reizen naar Skagafjordur en het geheime strand

Na Myvatn op naar het noordwestelijk gelegen Skagafjordur. Uitvalsbasis wordt Varmahild. De route voert langs de meest adembenemende vergezichten. Vergezeld van IJslandse muziek verbaas ik me over hoe hetzelfde landschap van de afgelopen dagen, er totaal anders uitziet. Het eeuwig veranderende licht maakt dat alle momenten anders zijn. Ook al blijft het landschap gelijk. En om iedere bocht zou ik willen stoppen om het beeld voor eeuwig vast te leggen. Dan komt een pijnlijke realisatie boven. Reizen door IJsland gaat niet alleen over de foto’s die je wel maakt, maar vooral over de foto’s die je niet maakt.

Tijdens deze winterreis laat de winter zich maar mondjesmaat zien. De dooi eist zijn tol. Op sommige plekken zie je de eerste tekenen van de lente door de uitzonderlijk hoge temperaturen. Mosjes beginnen al fris groen uit te lopen. De aanwezige dunne sneeuwlaag op de bergtoppen benadrukt de structuren van de ondergrond. De subtiele kleuren van de lagere begroeiing complementeren het uitzicht. Harmonisch. Alles in de natuur klopt. Af en toe trekt mijn oog naar een tegenstrijdig element. Het blijkt iedere keer van menselijke oorsprong. Een huis, een tractor. Is het de bedoeling van de mens om op te vallen, om het natuurlijke evenwicht te verstoren? Of kunnen we niet anders? Zijn we niet in staat om de natuurlijke balans ook maar te evenaren? Zo mijmer ik de hele weg door. En zie met iedere bocht mijn road-to-nowhere veranderen van uiterlijk en bestemming.

Na de check-in in het hotel is er net voldoende tijd voor een avondsessie. Locatie is het geheime strand. Bij windkracht 9 probeer ik mezelf staande te houden op de ijsplaat. Mijn snowgrips liggen in de auto. De lucht geeft al haar denkbare dramatiek. Met een vleugje zon hier en daar.