Het eerste deel van de terugreis begint. Het eerste stukje afscheid. Eerst even snel de bergpas op richting het schiereiland in de hoop dat de sneeuw van gisteren nog steeds voor prachtige vergezichten zorgt. Maar de sneeuw is weg. Het licht en de wind vermaken zich met de wolken. Het levert een nieuw schouwspel op.

Een autotripje. Een rondreis over het Vatnes schiereiland. De hele kustweg. Ik vergaap me aan de meest prachtige vergezichten als we de bergpas oversteken. Verse sneeuw in magistraal ochtendlicht.

De dag begint grijs. De reis gaat naar het noorden langs het fjord. Bij een parkeerplaats met uitzichtpunt zie ik meteen mijn foto van de dag. Ik maak ook een panorama verwachtend deze handmatig te moeten stitchen. Mijn bewerkingsprogramma’s raken de weg een beetje kwijt bij gesluierd water.

Na Myvatn op naar het noordwestelijk gelegen Skagafjordur. Uitvalsbasis wordt Varmahild. De route voert langs de meest adembenemende vergezichten. Vergezeld van IJslandse muziek verbaas ik me over hoe hetzelfde landschap van de afgelopen dagen, er totaal anders uitziet. Het eeuwig veranderende licht maakt dat alle momenten anders zijn. Ook al blijft het landschap gelijk. En om iedere bocht zou ik willen stoppen om het beeld voor eeuwig vast te leggen. Dan komt een pijnlijke realisatie boven. Reizen door IJsland gaat niet alleen over de foto’s die je wel maakt, maar vooral over de foto’s die je niet maakt.

Ik daal opnieuw de trap af om aan de voet van de Godafoss verder te gaan waar ik de vorige dag ben gebleven. Na de waterval zelf, ga ik op zoek naar de details. Abstracte vormen in het water. Lijnen en kleuren. IJspegels en druppels tegen een gesluierde achtergrond.

Tweede sessie Godafoss. Dit keer om het ochtendlicht te verzilveren. Als een echte waaghals, daal ik met een beetje hulp de natuurlijke stenen maar ook beijsde trap af, om van beneden het neerstortend water van de goden voor eeuwig te bevriezen.

Vanaf Myvatnsvegur wandel ik over een ijsweg richting Hverfjall. De pseudokrater is nauwelijks bedekt met sneeuw en is deze ochtend omgeven door een grijs wolkenland. Het oord krijgt een kleurloos karakter. De grillige structuren van het lavaveld contrasteren sterk met de vrijwel rechte lijnen van en op de pseudokrater. Perfect voor monochrome beelden.

Hverir, thermische bronnen in het ochtendlicht. Zwaveldampen komen je tegemoet. Uit diverse kegelformaties blaast stoom naar buiten. Uit het binnenste der aarde. De parkeerplaats is een ijsbaan, maar rond de thermische bronnen zak je met je spikes modderdiep weg. Er ligt net genoeg sneeuw om de structuren in het landschap te benadrukken.

Begin deze maand ben ik opnieuw op fotopad geweest in IJsland. Een zoektocht naar abstracte, minimalistische beelden van een surrealistisch landschap in de sneeuw. Opnieuw een reis met Nordic Vision. Na Noord-Ierland Natuur & Historie en Colours of Iceland ga ik nu met ze mee naar Noord-IJsland. Naar de omgeving van Myvatn en Skagafjordur.