Het is nog donker als ik aankom bij de observatiehut. De lucht is dik van de mist, en de contouren van het landschap verdwijnen in de grauwheid. Ik ben vroeg, maar niet de enige. Een groepje fotografen heeft zich al geïnstalleerd en zijn druk met elkaar in gesprek. Het geluid van de stemmen doorbreekt de rustige ochtendsfeer waar ik op gehoopt had.

Langs de snelwegen van Nederland, tussen de uitgestrekte weilanden en bossen, zie ik ze vaak zitten: buizerds, statig op een paal. Met hun scherpe ogen houden ze de omgeving in de gaten, altijd op zoek naar een muis of een ander klein prooidier dat net iets te veel opvalt.

De sperwer (Accipiter nisus) is een geduchte roofvogel die bekend staat om zijn ongelooflijke behendigheid in de lucht en zijn vermogen om kleine zangvogels te vangen. Met een indrukwekkende snelheid en precisie jaagt hij vooral op mussen, mezen, spreeuwen en vinkachtigen, maar zelfs grotere vogels zoals Turkse tortel, ekster of zelfs gaai zijn niet langer veilig wanneer deze meedogenloze heerser van het luchtruim in de buurt is. Het is prachtig om te zien hoe de sperwer als een levende pijl op zijn nietsvermoedende slachtoffers duikt. Het is alsof hij de wetten van de zwaartekracht tart terwijl hij moeiteloos door de lucht navigeert. De sperwer mag dan klein van stuk zijn, maar zijn jachtkunsten maken hem tot een reus in het dierenrijk.

Met zijn kenmerkende verschijning en majestueuze vlucht is de rode wouw een imposante roofvogel die tegenwoordig weer in Nederland te bewonderen is. Voornamelijk in delen van Gelderland, Overijssel, Drenthe en Friesland. Waar rustige en landelijke streken met bossen, open graslanden en waterrijke gebieden het perfecte habitat zijn voor deze vogel om te leven en nestelen.