Noord IJsland: Godafoss, Dimmuborgir

Tweede sessie Godafoss. Dit keer om het ochtendlicht te verzilveren. Als een echte waaghals, daal ik met een beetje hulp de natuurlijke stenen maar ook beijsde trap af, om van beneden het neerstortend water van de goden voor eeuwig te bevriezen.

Laat in de middag is voor mij dan eindelijk het ogenblik aangebroken. Dimmuborgir. Het weer is triest en grijs. Geen mooie lichten, geen prachtige zonsondergang, geen blauwe luchten. Gelukkig maar. Het is perfect om deze bizarre vormen tot hun recht te laten komen. Stemmig, soms zelfs dreigend en onheilspellend. Dit landschap in mooi weer is voor mij onbegrijpelijk. Zo is het precies goed. Misschien zelfs een beetje te lief. Misschien hadden de wolken wat donkerder mogen zijn. Misschien had er iets meer regen mogen vallen. Troosteloos. Duister. Grimmig. Sinister. Unheimisch. Heerlijk. Ik geniet.