Geluksmomentje: Havik in bad

Het is al een dag vol bedrijvigheid voor de hut. Vinken en mezen vliegen af en aan. Spechten en gaaien zitten elkaar in de weg. Jonge roodborstjes proberen tussen al dit geweld een graantje mee te pikken. Maar allemaal gaan ze op de vleugels zodra de eekhoorntjes er tussendoor springen.

Een tweetal buizerds zorgen halverwege de ochtend voor wat paniek. Ze komen echter niet naar beneden en je hoort bijna een gezamenlijke zucht van verlichting voor de hut.

Dan opnieuw een grote roofvogel in de bomen voor de hut. Goed verscholen achter wat takken. De jonge specht heeft ‘em in de smiezen. Het eekhoorntje smikkelt door, niet bewust van het gevaar dat op de loer ligt. Door de telelens houd ik de vogel in de gaten. Wat is die buizerd onrustig zeg. Die gaat vast naar beneden komen. Let op eekhoorntje, hij heeft het op jou gemunt.

Dan gaan de vleugels uit en in een bijna onhoorbare vlucht, duikt de vogel naar beneden. Gealarmeerd door de paniek van vogeltjes om hem heen, schiet het eekhoorntje de struiken in. De vogel grijpt mis en gaat op een tak voor de hut zitten. Pas dan dringt het tot mij door. Dit is geen buizerd. Dit is een havik! Mijn hart maakt een sprongetje van vreugde. De havik staat al sinds een eerste ontmoeting ergens in het Belgische Kalmthout boven aan mijn verlanglijstje voor een hernieuwde kennismaking.

Ik haal mijn vinger amper van de ontspanknop van mijn camera. Om maar zoveel mogelijk shots te hebben voor de jonge vogel weer het luchtruim kiest. Maar blijkbaar heeft zij andere gedachten. In plaats van wegvliegen, springt zij van de tak in de ondiepe vijver. Na goed om haar heen gekeken te hebben, dompelt zij zichzelf onder en begint aan een uitgebreid bad in een warm augustuszonnetje. Ik krijg volop de gelegenheid haar vast te leggen op foto en film. Mijn dag kan niet meer stuk.