Fietsmomentjes: Westelijke Veluweroute

Fietsmomentjes. Geen uitgebreid verslag over mijn zoveelste fietstocht door ons kleine kikkerlandje, maar een paar waardevolle herinneringen die ik koester en niet wil verliezen.

Dampend water

Iets na kwart over zes in de ochtend, wanneer de zon nog aan de horizon sluimert, bewonder ik de delicate sluier van riviermist die boven de IJssel zweeft.

Tijd voor ontbijt

Er staat 37,5 kilometer op de teller als ik mijn eerste pauze houd op de Hoog Buurlose heide. Het is bijna half negen. Ik ben niet de enige die de natuur opzoekt. Mountainbikers, wielrenners, hardlopers, wandelaars en hun viervoetige metgezellen snellen mij voorbij en vullen het landschap. In de verte, aan mijn rechterkant, ontwaar ik een schaapskudde die vredig door de heide wordt geleid. Ik weet zeker dat daar ergens een herder met zijn trouwe honden aan het werk is. Helaas is de afstand te groot om het tafereel goed te kunnen bekijken, en teleurstellend genoeg komt de kudde niet dichterbij.

Zendstation Radio Kootwijk

Het zendstation van Radio Kootwijk gezien vanuit een totaal andere perspectief. Ik ben bijna moeiteloos in staat om hierin een raadselachtige sfinx te ontwaren. Niettemin zal dit monument altijd een speciale plaats in mijn hart hebben als een majestueuze kathedraal. De indrukwekkende zaal met zijn gebogen pilaren, die lijken op die van een gotische kerk, heeft me voor altijd betoverd.

Einde bebouwde kom @ Stroe

Bij het binnenfietsen van het schilderachtige Stroe, scanden mijn ogen snel de omgeving, om vervolgens te beseffen dat er geen warm en uitnodigend bord was dat een hartelijk welkom uitsprak. Omdat echter de avontuurlijke ziel van mijn gele monsterbike een levendige herinnering aan haar aanwezigheid in dit verborgen juweeltje wilde hebben, zag ik als dienstbare selfie-assistent af van de verwachte foto naast een traditioneel welkomstbord en koos er slim voor om mijn bike te vereeuwigen naast het informatieve maar ingetogen bord "Einde bebouwde kom".

The long way home @ Kroondomein Het Loo

Op deze bloedhete dag met de brandende zon die meedogenloos op me neer schijnt, bevind ik me op een lange reis naar huis door het uitgestrekte terrein van Kroondomein Het Loo. Door de verzengende hitte voelt elke trap op de pedalen als een mijl, terwijl ik door eindeloze kilometers ruige grindpaden fiets. Onderweg kom ik een kudde schapen tegen die vredig aan het grazen is, hun wollige jassen glinsterend in het zonlicht. Ondanks de zware tocht kan ik niet anders dan de ongerepte pracht van dit geïsoleerde en afgelegen landschap waarderen.

Eindelijk maïs

Op mijn tweedaagse fietstocht door het prachtige Salland, wordt mijn aandacht meer dan eens getrokken door maïsvelden die zich eindeloos uitstrekken in het vlakke landschap. Gedurende de hele rit neem ik mezelf voor om ook deze bijzondere maïslandschappen vast te leggen. Echter, bij thuiskomst realiseer ik me dat ik geen enkele maïskolf heb vereeuwigd. Vandaag krijg ik de kans om dit goed te maken en de schoonheid van de maïsvelden vast te leggen met mijn telefooncamera.