Colours of Iceland; Thingvellir National Park

We gaan op zoek naar de prachtige herfstkleuren van IJsland. We doen dit in Thingvellir National Park. Een plek waar het Euraziatische plaat en de Amerikaanse Pacifische plaat ieder jaar weer een stukje verder uit elkaar drijven. We starten exact op de grens van de twee platen, staan letterlijk in de kloof tussen Europa en Amerika.

Zoeken naar herfstkleuren hoeven we hier niet. Wel zoeken naar mooie sterke composities. Er is zo’n overvloed aan plantjes, struikjes en mosjes in de meest fantastische kleuren, dat het een uitdaging is om dit vast te leggen. Ik realiseer me dat ik uiteindelijk op zoek ga naar monochrome beelden waarin vormen en lijnen een belangrijke rol spelen. Monochroom in één van de meest kleurrijke gebieden op deze aardbol.

Na de lunch wandelen we naar de Oxahuppeldepupfoss, die uiteindelijk Oxarafoss blijkt te heten. Een moeilijke naam om te onthouden hè Theo :) Daar zijn vooral de (massa) toeristen ons doelwit en niet de waterval zelf. Natuurlijk zijn we zelf ook toeristen, maar de busladingen Amerikanen, Japanners en tegenwoordig ook Chinezen zijn een erg dankbaar onderwerp. Voor één van ons is het zelfs een compleet project.

We vertrekken weer op tijd richting hotel voor het avondeten en de voorbereidingen voor een nieuwe sessie bij Gullfoss. Ondanks dat de zon in tegenovergestelde richting ondergaat, trekken de kleuren in de lucht helemaal door tot boven de waterval. Met net voldoende bewolking in de lucht om die kleuren op te vangen.

Ook vandaag weer een late uitstap. Ook vandaag weer bijzonder goede voorspellingen voor noorderlicht. We rijden de Gullfoss voorbij. Midden in niemandsland, zonder lichten van eenzame gebouwen, ergens langs de Kjolur route nemen we onze posities is. De Aurora Borealis is een stuk sterker dan gisterenavond. Het komt voor ons op, danst over onze hoofden en verdwijnt aan de ander kant. Camera’s worden van hot naar her gesleept om maar zoveel mogelijk vast te kunnen leggen van dit natuurverschijnsel.