Op de fiets

Note-to-self: ga niet meer uit pure nieuwsgierigheid naar een testdag van je lokale fietsenboer. Ook al ben je welkom om de nieuwste modellen van de beste merken te testen. En ga vooral niet als je weet dat ergens in die winkel een fiets staat waar je, iedere keer als je daar binnenkomt, je ogen niet vanaf kunt houden. Ga je toch, laat je dan vooral niet verleiden tot een testrit op die aandachttrekker. Kijk er helemaal niet naar om. Stap op een saaie grijze veel te dure fiets en geniet even van hoe je fietsen ook kunt ervaren. Stap daarna weer op je eigen besje en ga weg.

Achteraf praten is altijd makkelijk. Ik ben er met open ogen ingetuind. Ik heb toch een korte testrit gemaakt op die ene fiets en heb een offerte op laten maken. Met de bedoeling er een paar nachtjes over te slapen, weer bij zinnen te komen en vervolgens kunnen zeggen "nee, toch maar niet". Niet gelukt. De rest van de dag, avond en nacht was die ene fiets het enige waar ik aan kon denken. Nee, ik heb geen nieuwe fiets nodig. Mijn eigen fiets is nog maar net een jaartje oud. Die heeft nog vele kilometers in zich. En toch ...

Het blijft zo knagen, dat ik de volgende dag terugga voor een langere testrit. Opnieuw in de hoop dat ik aan het einde van die rit tot de conclusie kan komen, dat ik er niet op vooruit ga in vergelijking met mijn huidige fiets. Maar niets is minder waar. De kilometers razen onder de wielen door. Hoe verder ik kom, hoe meer ik weet dat ik er niet meer aan kan ontsnappen. Het moet blijkbaar zo zijn.

Vandaag is het zover. Ik heb alles op alles gezet om de nieuwe op vandaag op te kunnen halen. Ik had gehoopt dat het afscheid van de oude me zo zwaar zou vallen, dat ik op het laatste moment toch nog terug zou krabbelen. Maar nee, ik heb er geen traantje om gelaten. Ik heb mooie ritten gemaakt met de blauwe en vele kilometers weggetrapt. De blauwe heeft me geholpen meer in beweging te komen en meer van de omgeving te zien. Nu is het tijd voor een nieuw avontuur. In zonnig geel.