Luisterrijk lensmoment: Bekvechtende spreeuwen (Sturnus vulgaris)
De spreeuw (Sturnus vulgaris) is een vogel die de lucht vult met haar bruisende energie, haar verenkleed een speelse mengeling van groen, paars en zwart, afhankelijk van het licht. In de vroege ochtend of bij zonsondergang, wanneer de lucht vol is van het geluid van honderden fladderende vleugels, vormen deze vogels enorme zwermen die als een levend, pulserend organisme over de horizon trekken. De spreeuw is een meester in imitatie, zijn vermogen om geluiden te kopiëren een wonder voor de oren. Maar tussen de harmonie van de zwerm is er altijd ruimte voor conflict. Twee spreeuwen, beide met een zelfverzekerdheid die alleen de jeugd bezit, staan tegenover elkaar op een kronkelende tak. Met opgetrokken vleugels en klapperende snavels bekvechten ze over het recht van aanwezigheid, het gekwetter steeds luider, de toon steeds meer geïrriteerd. Plotseling, zonder waarschuwing, vliegt de ene spreeuw weg in een scherpe bocht, het gevecht abrupt beëindigd door de snelheid van haar vlucht. De ander blijft even staan, de trots in haar ogen, als een stille winnaar van een strijd die nooit echt gewonnen werd.
“Luisterrijk lensmoment”