Workshops, workshops en nog meer workshops
Ondanks de stilte op mijn website, ben ik dit jaar best veel op pad geweest. Om er maar uit te zijn en om te fotograferen. Het helpt me enorm om uit de depressie te komen, die zich eind vorig jaar van mij meester heeft gemaakt. Een manier om mezelf te dwingen op pad te gaan, is het volgen van fotoworkshops. Ik heb er dit jaar dan ook een stuk of wat gedaan en er staan er nog een paar op het programma.
Bosanemoontjes, vlinders en vogels
Ik kruip over de grond in de meest onmogelijke posities, nadat ik op een evenzo onmogelijk tijdstip ben opgestaan om maar op tijd te zijn voor de workshops. Je moet er wat voor over hebben. Toch weet Judith me iedere keer weer te overtuigen dat het echt moet als je foto’s bij het mooiste licht wilt maken. Al dat gekruip geeft me wel een eis voor een nieuw aan te schaffen camera zodra ik zover ben. Een klapschermpje is geen luxe meer, maar bittere noodzaak. Ik word er per slot van rekening niet jonger op.
De bosanemoontjes blijven keurig staan en geven mij alle tijd om een mooie compositie te maken. De vlindertjes blijven ook wel zitten zolang ze te koud zijn om te kunnen vliegen, maar daarna is het feest snel afgelopen. Voor de vogels stap ik in een bootje. Al varend door de Biesbosch, laten ijsvogel, zeearend en visarend zich zien. Foto’s heb ik er niet van. Of ze waren te snel of ze zaten ze te ver weg voor een mooie foto. Geeft niet, ik heb hele mooie foto’s van andere vogels. En de bever. Jazeker.
Seascape
Ruim twee uur rijden om over het strand te struinen op zoek naar patronen in het zand die de juiste kant op gaan daar waar de zon onder gaat. Bas legt het allemaal keurig uit, maar dat neemt niet weg dat ik moeite heb met het vinden van de juiste compositie. Het blijft trouwens leuk om te zien hoe sommige fotografen niet per sé voor het fotograferen komen als wel voor de fotograaf. Idolen vind je niet alleen in de muziek. Met een beetje hulp van Bas, kom ik uiteindelijk tot dit resultaat. Ben er best wel blij mee.
Roofvogels en uilen
Twee keer heb ik deze workshop gedaan. Nee, geen vrije vogels in het veld, maar bij een valkenier. Al is het alleen maar om in aaibare afstand te zijn van de heersers van het luchtruim. Echt aaibaar zijn ze trouwens niet. Als je je vingers wilt houden dan. Bovendien krijg je klappen van de valkenier als je het waagt. De ingevette veren van de vogels kunnen er niet tegen en het vermindert hun vliegprestaties. Afblijven dus is het devies. Arend geeft goede tips hoe je deze majestueuze heersers van het luchtruim het mooiste vastlegt op de gevoelige chip. Het studio-element voegt ook nog wat extra’s toe aan deze workshop.
De eerste keer doe ik niet mee, maar bij de tweede workshop win ik dank zij de tips van Arend de wedstrijd voor de mooiste foto van de dag. Hij hangt nu te pronken aan de muur in mijn huis.
