Fietsmomentjes september

Fietsmomentjes: een paar waardevolle herinneringen die ik koester en niet wil verliezen.

Terug naar de Sallandse heuvelrug

Mist over de heide

Eindeloze heidevelden zie ik met mijn bezielde hart
Mijn gedachten worden er zacht ontwart
Ik leef in de schoonheid van de stilte om mij heen
Het is de magische kleurenpracht die ik beween
Mistflarden omhullen mijn zintuigen met een zachte streling
Dit is voor mij de mooiste natuurbeleving

Déjà vu

Maak ik hier iets mee wat ik al eerder heb meegemaakt? Zie ik hier iets wat ik al eerder gezien heb? Een verwarrende sensatie maakt zich van mij meester. De grenzen van tijd en herinneringen lijken te zijn overschreden. Heb ik een flashback naar een vorig leven, of speelt mijn geest met mij?

Laagvliegende kraanvogels

Tijdens mijn tweedaagse tocht naar en over de Sallandse heuvelrug spot ik het bord, maar ik fiets gedreven door, in de veronderstelling dat er aan het andere einde van de weg een vergelijkbaar bord zal staan. "Dan zet ik het daar wel op de foto," fluister ik zachtjes tegen mezelf. Niets is minder waar. Dus ga ik voor de herkansing, vastbesloten dit keer het beeld vast te leggen en de herinnering voor altijd te bewaren. Het staat er echt.

De slang

Op de terugweg wordt mijn blik getrokken naar een kronkelende vorm op het pad voor me. Het is de allereerste keer dat ik een slang in het wild zie! Ik kan mijn ogen niet geloven en in een reflex ga ik op de rem staan om te voorkomen dat ik midden over de slang fiets. De ringslang verdwijnt behendig tussen de hoge maïs, voordat ik mijn camera kan pakken om het moment vast te leggen.

Veluwse heide

Kijk nou ...

Op 3 september kom ik weer langs het dat ene veldje in Kootwijk. Tot mijn grote verrassing is er een nieuwe aanwinst. Wat een snoepie! De kleine alpaca heeft een prachtige witte vacht met een vleugje lichtbruin op zijn neus. Zijn ogen glinsteren nieuwsgierig terwijl hij rondhuppelt in het gras. Ik kan niet anders dan verliefd worden op dit schattige diertje. Hij lijkt zich al helemaal thuis te voelen tussen de andere alpaca's. Ik kan niet wachten om hem wat dichterbij te bekijken en zijn fluweelzachte vacht te aaien. Het is duidelijk dat deze kleine alpaca de stralende nieuwe ster is op het veldje. Ik vraag me af wat voor avonturen hij nog gaat beleven.

1500-1666

Op 2 september zie ik onderweg op de Sallandse heuvelrug de eerste 1500 kilometer op mijn teller staan. Ik heb de fiets net zes en een halve week. De volgende dag stap ik na een tocht van 115 kilometer van mijn fiets om 1666 op de teller te zien staan. Dan realiseer ik me dat ik geen foto heb gemaakt 1000 kilometer eerder. Beetje jammer ;-)

Verboden selfie

Het kost even wat moeite en geduld om haar door de smalle voetgangerssluis te loodsen, maar het is absoluut de moeite waard. Ze heeft haar zinnen gezet op een foto bij dit betoverende heideveld, en als dienstbare selfie-assistent heb ik geen andere keuze dan haar wens te vervullen.

Door de bossen op de warmste 10 september ooit

Onverwachte ontmoeting

Ik heb de route zorgvuldig uitgestippeld op Komoot. Terwijl ik mijn ogen gefocust houdt op het digitale scherm, heb ik absoluut geen idee dat mijn route mij onverwacht langs het prachtige kasteel Staverden zal leiden. Ik voel me gelukkig dat ik mijn route niet tot in de kleinste details heb gepland, want soms zijn het juist de verrassingen die ons de mooiste momenten schenken.