Een tijdloos document

In 2003 heb ik een cursus gevolgd bij Fotogram. Eén van de foto-opdrachten die ik moet doen, is het volgen van iemand. Een hele dag lang. Iedere stap meezetten, alles vastleggen. Documentair. Mijn belangrijkste drempel is het benaderen van iemand om dit te doen. Eigenlijk durf ik dit niet, omdat ik geen mensenfotograaf ben. Iets wat sindsdien wel veranderd is. Ik weet niet meer hoe en wanneer ik het idee krijg, maar het antwoord ligt eigenlijk voor de hand. Wie beter dan mijn eigen moeder.

Het resultaat is een tijdloos document geworden. Een fotodocumentaire over een seniore medeburger in het begin van de 21e eeuw, een emotionele documentaire voor mezelf en de rest van mijn familie. Ik neem me nog steeds voor om dit nog een keer te doen, maar als zoveel plannen, komt het er gewoon niet van.