Tech-talk: Hoever kan ik gaan

De voorspellingen voor het weer deze zaterdag in februari lijken redelijk gunstig. Er wordt bewolking verwacht, maar ook een glimpje zon. Mijn plan is om te proberen vliegende gaaien te fotograferen. De fotohut die ik gereserveerd heb, heeft een speciale opstelling die ideaal is voor dit doel. Terwijl ik van de auto wegloop, vang ik het geluid op van gaaien die met elkaar ruziën, ergens in de buurt van de hut. Dit geeft me hoop voor een geslaagde dag.

De aankomst bij de hut levert in eerste instantie een gevoel van teleurstelling op. De vertrouwde setting is veranderd, en ik besef dat mijn oorspronkelijke plannen moeten worden aangepast. De prachtige opzet die ooit diende als perfecte locatie voor het vastleggen van vliegende vogels, heeft plaatsgemaakt voor een lage prooienplek die bedoeld is om roofvogels aan te trekken. Terwijl ik mijn verwachtingen bijstel, merk ik op dat ik niet de enige ben die teleurgesteld is. De lokale eekhoorntjes lijken haast ongelovig dat ik geen nootjes heb meegebracht. Eén van hen begint zelfs op de grond te stampen terwijl hij mij strak aankijkt. Het spijt me, kleine vriend, maar vandaag had ik andere plannen in gedachten.

Een tweede teleurstelling, gebrek aan licht, doet me besluiten mijn plannen voor actiefoto's voorlopig in de ijskast te zetten. Het is simpelweg onmogelijk om hoge sluitertijden te bereiken zonder naar extreem hoge ISO-instellingen te gaan. Terwijl ik hierover nadenk, herinner ik me een video die ik onlangs op internet heb bekeken over het gebruik van hoge ISO-waarden. De maker benadrukte hoe belangrijk het is om deze instellingen niet te vermijden, aangezien dit gegarandeerd tot gemiste foto's leidt. Volgens hem zijn er tegenwoordig voldoende technische middelen beschikbaar om foto's die op hoge ISO's zijn genomen, dusdanig te bewerken dat dit geen probleem hoeft te vormen. Dus, als ik geen bewegende vogels kan fotograferen, besluit ik om met deze hoge ISO-instellingen te experimenteren. Ik stel mijn camera in op 12800 ISO, en ben benieuwd naar het resultaat.

Een derde teleurstelling, het gebrek aan gaaien, wordt echter ruimschoots goedgemaakt door een onverwachte bezoeker in de vorm van een prachtige buizerd. Terwijl de gaaien zich nauwelijks laten zien, doet de buizerd zich tegoed aan de meegebrachte prooi, waardoor ik ruimschoots de gelegenheid krijg om deze vogel uitgebreid te bewonderen en zorgvuldig vast te leggen op de gevoelige chip van mijn camera.

Ik besluit wat meer te experimenteren dan alleen het verhogen van de ISO-instellingen op mijn camera. Dit keer wil ik ook mijn converter gebruiken in deze specifieke situatie. Daarnaast ben ik zelfs van plan om in plaats van mijn fullframe camera, een cropcamera te gebruiken in combinatie met de converter en zoomlens, terwijl ik nog steeds met die hoge ISO-waarden werk. Zodra ik thuis ben, zal ik grondig bekijken wat al deze aanpassingen hebben opgeleverd. Het is van groot belang dat ik er goed op let de foto's niet onder te belichten tijdens dit experiment.

Eenmaal thuis schrik ik van de resultaten. Ik zie dat er goed belichte en scherpe foto's tussen zitten, maar ik zie ook foto's die meer uit ruis lijken te bestaan dan wat anders. Wat heb ik gedaan? Kan ik (bijna) al mijn foto's weggooien? De laatste foto van een koolmeesje heb ik genomen met de cropcamera gecombineerd met de converter en de 100-400 zoom. Het meest extreme experiment wat ik uitgevoerd heb. Nu is het tijd om te kijken wat er nog te redden valt aan de foto.

Camera-instellingen

  • Diafragma f/8,0

  • Sluitertijd 1/500 seconde

  • ISO 12800

  • Brandpuntafstand 840mm (400 x 1,4 x 1,6)

Met dit experiment is het mij duidelijk geworden dat ik nog een aanzienlijke reis te gaan heb om mijn kennis en vaardigheden te ontwikkelen in het gebruik van een camera en de mogelijkheden op het gebied van fotobewerking. Ik besef dat ik mijzelf te weinig uitdaag buiten mijn comfort zone en vastzit in verouderde denkwijzen. Het vooruitzicht van persoonlijke groei en verbetering motiveren me enorm en ik kijk er echt naar uit om opnieuw stappen te zetten en mijn vaardigheden uit te breiden.

Vorige
Vorige

Nieuw nieuw nieuw

Volgende
Volgende

Geluksmomentje: Bijzondere baardman